__________________________________________________________________________________

12 | 27.02.2015


Metal wbity w nasze kręgosłupy, nieodłącznie połączony z jego rdzeniem. Ciągnące się jak wije przewody, które owijają każdy nasz mięsień. Grafenowy procesor ukryty wewnątrz naszych żeber, sterujący mechanicznym oplotem naszych serc, by nigdy nie przestawały bić. Nasze mózgi po równi ludzkie, co cybernetyczne. Kamery o niezwykłej rozdzielczości wewnątrz oczu i układy graficzne, wyświetlające na widzianym obrazie interfejsy zastępujące już na zawsze telefony, komputery i telewizję. Co najważniejsze, wszyscy połączeni w biologiczną sieć, w internet stworzony z żywych ludzi. Wyobrażacie sobie to? Świat nadludzi, potężnych, ale żywych komputerów. Perfekcyjne zrównoważenie przyrody i technologii, twór wpół stworzony przez niezrozumiałe, biologiczne procesy i wpół poprzez postęp ludzkiej inżynierii.


Stalibyśmy się nieporównywalnie lepsi od tego jacy jesteśmy teraz. Nie męczylibyśmy się dzięki syntetycznym mięśniom, moglibyśmy regulować procesy w naszym organizmie - koniec z nowotworami, koniec ze śmiertelnymi chorobami, ba - koniec nawet z otyłością. Nasze mózgi wspomagane poprzez obliczenia potężnych procesorów byłyby w stanie uczyć się stokroć efektywniej i szybciej wyciągać wnioski. Bariera językowa na zawsze przełamana. Orli wzrok, koci refleks, bycza siła. Ale to nie byłoby jeszcze idealne bez wspomnianej ludzkiej sieci, internetu z ludzi. Wymiana informacji, wiedzy, wspomnień, czegokolwiek tylko nie zechcemy poprzez samo spojrzenie. Nasze mózgi przetwarzałyby czyjś proces myślowy w ułamek sekundy, więc już nigdy żaden konflikt nie wyniknąłby z wzajemnego niezrozumienia.


Ani się waż powiedzieć, że tacy ludzie przestaliby być ludźmi. Nie próbuj powiedzieć, że ludzie straciliby duszę, że to wbrew boskiemu prawu. Nie mów, że takie istoty to zwykłe maszyny. Świat, o którym mówię jest już o krok przed nami i wcale nie zwalniamy, a wręcz stale przyspieszamy kroku w jego kierunku. Ile razy w ciągu dnia sprawdzasz godzinę? Ile wiadomości dziennie wymieniasz z innymi? Jak często zdarza ci się korzystać w internetowych translatorów? Czy nie oglądasz czasem wiadomości i nowin ze świata? Czy nie śledzisz czyichś aktywności na różnych portalach? Czy kiedykolwiek zdarzyło ci się uczyć z internetowych encyklopedii? A jak wiele zdjęć wykonujesz w ciągu jednego dnia? Robiliście wszystkie te rzeczy setki razy, codziennie korzystacie z telefonu, komputera, telewizji i innych urządzeń. Mój świat różniłby się tylko tym, że do wykonania powyższych czynności wystarczyłoby o nich pomyśleć.


Czy protetyka nie zmierza w tym kierunku? Próbujemy zastępować uszkodzone tkanki wyhodowanymi sztucznie, a utracone kończyny chcemy odzyskać dzięki robotycznym odpowiednikom. Genetyka próbuje zapewnić nowym rodzicom, że ich dziecko urodzi się zdrowym chłopcem, a do tego jego oczy będą błękitne jak niebo, a włosy czarne jak smoła. Medycyna chce nauczyć się wykrywać predyspozycje do rozwinięcia się chorób na długo przed ich faktycznym pojawieniem się. Codziennie setki ludzi umiera przez zamarcie serca z powodu jego osłabienia lub nieumiejętności innych w udzielaniu pierwszej pomocy. W moim świecie cybernetyka zastąpiłaby urwaną kończynę, zaawansowana technologia pozwalała edytować swój wizerunek w kilka minut, nanobotyka zwalczałaby każdą zbędną bakterię od razu po pojawieniu się jej w organizmie, a mechaniczny oplot nie pozwalał sercu zatrzymać się na choćby moment.

Koniec transmisji.

______________________________________________________________________
Wybaczcie, moja fotograf jest chora, więc nie mam do zaoferowania lepszych zdjęć.

23 komentarze:

  1. Jak zawsze świetnie napisane, trafia do ludzi.
    Świat się nie cofa tylko idzie do przodu, kto wie. Może skończymy jak w filmie ,,Ja Robot'' czy też stanie się coś jak w zapowiadanym filmie ,,Chappie'' powstaną roboty z uczuciami? Kto wie, nie wiadomo co będzie dalej.

    http://pozeracz-ksiazekk.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  2. Noo.. Pierwsze zdjęcia przykuwa uwagę, hehe. Reszta zdjęć też fajnie zrobiona ;)
    Zapraszam do siebie,
    http://to-read-or-not-to-read.blog.onet.pl/

    OdpowiedzUsuń
  3. Na początek powiem tak: mógłbyś pisać powieści lub zostać dziennikarzem. Ten tekst zmusza do myślenia, przystopowania, zastanowienia się, nieco "wbija w fotel".
    Czy człowiek w świecie, o którym piszesz, nie byłby człowiekiem? Masz rację, byłby. Ale sądzę, że z kążdą zdobyczą technologii, z każdym ulepszeniem rzeczywistości... ludzie tracą odrobinkę pierwotnego człowieczeństwa. Czy człowiek, któru urodziłby się w rzeczywistości, w której byłby praktycznie w połowie komputerem, były taką samą osobą, jak osoba żyjąca dziś? Czy osoba żyjąca dziś byłaby takim samym człowiekiem, jak gdyby urodziłaby się kilka wieków wcześniej?
    Wszystkie odkrycia człowieka, wszystkie technologie zmieniają ludzkość. Większość wynalkazków nam pomaga, ułatwia lub ratuje życie... Dziś byle grypa już nie zabija, jak to się działo kiedyś. W przyszłości może nowotwory nie będą zabijać.
    Dziś praktycznie wszędzie i zawsze możemy mieć różne informację (internet). Nieco przeraża mnie wizja "komputera w głowie". Bardziej, niż nieco. Wyobraźmy sobie, że każdy może odczytać nasze myśli, słąbe i mocne strony - zarówno przyjaciel, jak i wróg. Osoba przyjazna i morderca. Złodziej i lekarz.

    Czy w pewnym momencie nie będzie to przesada?

    OdpowiedzUsuń
  4. Nie można Tobie odmówić talentu pisarskiego. Pisz tak dalej (y) Daje do myślenia, inspiruje i to słownictwo!!! :)
    Post niczym wyrwana kartka z powieści...

    Mógłbym krótko skomentować - to co napisałeś to sciene fiction! ha...
    Nigdy nie chciałbym zatracić siebie, nigdy nie zamieniłbym prawdziwego człowieka na jakąś maszynę.
    Oczywiście, sztuczne lub sztucznie wygenerowane części ciała pomogą przedłużyć, poprawić jakość życia. Dać życie.
    Jasne, ale to tylko mała ingerencja. JUż wiele historii wykazało, że wielka wizja się nie sprawdzi!
    Że nie naprawi człowieka, nie naprawi jego problemów. Nie poradzi sobie z wnętrzem, nie poradzi sobie z sercem.
    Oddać?! Nigdy.
    Ale nie, nie tylko to chcę powiedzieć, to wymaga głębszej myśli... cicho...

    Masz rację, że nasz świat opiera się na technice i postępie. Bez tego, oj, co by było bez tego!
    Mówisz - internet. To ma dwojakie efekty. Można tworzyć wspałanie społeczności i rzeczy, o jakie było trudniej wcześniej.
    Możemy być jak rodzina, my blogerzy... vlogerzy. Ale też jest inna strona. Ja coraz bardziej przekonuję się, co do
    istoty kontaktów tylko w internecie i chyba mówię... to nie może tak być. Nic nie zastąpi, wiem, każdy wie.
    Ale gdzie spontaniczność, gdzie to uczucie bycia... gdzie to zaufanie, odsłonięcie kawałka swojej prywatności
    i prawdziwej twarzy człowieka. To jest pełne i piękne przeżycie. Wirtual to tylko narzędzie, to tylko dodatek.
    Nie dajmy się wpuścić w maliny, pomyślmy, poczujmy, co jest prawdziwe...

    >>>!! DZIĘKI za obecność u mnie, zaszczyt, choć moja strona to trochę inne klimaty.
    www.bowszystkocokocham.blogspot.com


    Ps. Zdjęcia... są przecież w porządku. Hm, może jesteś perfekcjonistą, ale ja osobiście uwielbiam takie
    naturalistyczne (oraz naturalne xd), trochę przypadkowe fotki... brudne, zwykle, śmieszne, nawet dziwne.

    OdpowiedzUsuń
  5. JERONA JEŻECH SŁAWNO <3 // K

    OdpowiedzUsuń
  6. Nasz świat faktycznie zmierza ku temu. W sumie to trochę nie zrozumiałam jednego, czy w tym świecie bylibyśmy nieśmiertelni? Jeśli tak to masakra, bo z jednej strony przecież każdy chciałby być nieśmiertelny, ale jednocześnie kiedy umieramy, dajemy miejsce innej osobie do życia. Ten post daje dużo do myślenia i oczywiście jest napisany w fantastyczny sposób. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Świetny post :) Masz bardzo ciekawe spojrzenie na świat - na to co jest i na to co może być :) Pozdrawiam

    http://nocne-granie.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  8. Niech twój fotograf zdrowieje i wraca, choć te fotki i tak ciekawie urozmaicają post. Nawet oglądając je poczułam się jakby były dokładnie w tym miejscu co trzeba, dopasowane do paragrafu. Ach ile to razu mam jakiegoś robota przy sobie. cały czas mnie otaczają... Do tego co pisałeś tutaj idealny jest film pt. 'Lucy".
    Przynajmniej tak mi się wydaje :)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. *W odpowiedzi na Twoje pytanie: produkt, który promuję.
      p.s: zawsze można pisać na Facebooku lub e-mail ;)

      Usuń
  9. Hej :) Z tej strony słodka Księżniczka :) Bardzo fajnie opisałeś to i połączyłeś w całośc :) Bardzo podoba mi się twój blog i czekam na następny post pozdrawiam :D #SK

    OdpowiedzUsuń
  10. jestem ciekawa jak bardzo technologia pojdzie do przodu w przeciagu kolejnych stu lat... pozostaje mi sobie to tylko wyobrazac.

    OdpowiedzUsuń
  11. Bardzo fajnie piszesz bloga, chlopak? Pomyslalam sobie ze facet pisze. Ale poprostu nieziemski:) przeczytam prawie wszystko bo chlopie ciekawy jestes:) i oywiscie zapraszam na swojego bloga:)

    OdpowiedzUsuń
  12. Bardzo fajnie piszesz bloga, chlopak? Pomyslalam sobie ze facet pisze. Ale poprostu nieziemski:) przeczytam prawie wszystko bo chlopie ciekawy jestes:) i oywiscie zapraszam na swojego bloga:)

    OdpowiedzUsuń
  13. Protetyka jest przyszłością, to fakt. Duszy nie zgubimy ale możemy zgubić swoje człowieczeństwo. Przy tym rozwoju techniki przestaniemy być ludzcy, będziemy chcieli mieć wszystko lepsze.
    To zagrożenie ale i nadzieja. Od nad zależy jak wykorzystam tę szansę

    http://wisniowasowa.blog.pl/slysze-glosy-w-mojej-glowie/

    OdpowiedzUsuń
  14. jak ty fajnie piszesz:) podoba mi się u Ciebie;) zaczynam obserwacje!

    OdpowiedzUsuń
  15. Tylko ile człowieka zostanie w cyber człowieku?

    http://agima-hangar.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  16. Bardzo ciekawa wizja. W sumie już od dawna ludzie mieli takie propozycje świata. Już od lat powstają filmy sci-fi te lepsze i te gorsze. Może kiedyś rzeczywiście z ludzi zostaną tylko roboty z uczuciami. Myślę jednak, że to odległa przyszłość.

    http://liten-bjorn.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  17. Świat botów może był by i doskonalszą wersją współczesnego świata, ale czy nie wiążą się z tym dodatkowe problemy? Już teraz walczymy z hakerami i wirusami z sieci, a teraz wyobraź sobie że ten wirus atakuje twój organizm, zamiast zwykłej grypy masz trojana albo inne gówno. Czy tak będzie ci lepiej? Każdy kij ma dwa końce nigdy o tym nie zapominaj, a procesory i układy zawsze mogą się popsuć. Na świecie niema rzeczy idealnych, człowiek dąży do ideału a 0jak go już osiągnie, wymyśla kolejne. Trzeba gonić króliczka a nie go złapać. Świat botów już niedługo stanie się realny a wtedy zaczną szukać innych doskonałości.
    Pozdrawiam i zapraszam do nas

    http://babrevoluszyn.crazylife.pl

    OdpowiedzUsuń
  18. To prawda, medycyna idzie na przód i na przód. Jej rozwiązania są coraz bardziej przełomowe zaskakujące i skuteczne. Zgadzam się z tobą że świat nieustannie zmierza w tym kierunku, jednak sądzę że to nastąpi juz nie za naszego życia. Wszystko będzie wdrażane stopniowo i ,,efekt końcowy" tej ewolucji do ludzi-cyborgów nie będzie taki hmm.. szokujący jak się wydaje teraz, chwilę po przeczytaniu twojego posta.

    MÓJ BLOG :)

    OdpowiedzUsuń
  19. Moim zdaniem ludzki organizm i tak jest niesamowity. Dotyka nas wiele chorób, ale jak wiele sam z siebie potrafi zwalczyć. To wszystko jak on działa nie przestanie mnie zadziwiać i im więcej się o nim uczę, bo wciąż w ciekawości to robię, tym bardziej jestem zadziwiona. Jakim skomplikowanym zbiorem komórek jesteśmy. Mi to wystarcza. Nie chcę, żeby moje mięśnie się nie męczyły. Chcę czuć zmęczenie, smutek, radość, szczęście, miłość. Lubię swoją śmiertelność. Dzięki temu wszystkiemu czuję, że żyję.
    whatisinthehat.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  20. Wyżej już wspomniano o wirusach. Fakt, byłby to coś lepszego niż to, co oferuje nam życie teraz. Ale jeśli nasz system wartości nie zostałby przeprogramowany na pokojowy - zniszczylibyśmy się w ciągu ułamka sekundy. Dlaczego? Bo w ludziach zaszczepiona jest nienawiśc i rządza władzy, a jeśli posiadalibyśmy umysły-procesory i siłę większą, niż kilku Pudzianów, to wiele osób chciałoby to wykorzystać. Broń nuklearna odpalona by została momentalnie - przestalibyśmy istnieć. Z tego powodu cieszę się, że to jeszcze nie jest możliwe, znaczy to 'innowacyjne' robotowanie sobie.
    Z drugiej strony, prawdopodobnie glowilibysmy sie nad kolejnymi problemami, które wynikłyby z takiego stylu bycia. Nikt nie potrafi sobie wyobrazić tych problemów, bo jeszcze do tego etapu nie dotarliśmy. Ale pewnie by powstały, skoro wcześniej nie znaliśmy wirusów cyfrowych, albo globalnego ocieplenia, które powstały przez to, co miało nam ułatwić życie.

    Ale koncepcja człowieka idealna, jeśli wykluczyć wrogość i te najgorsze zagrożenia. Choć ludzie mogliby przestać być ludźmi po wszczepieniu wszystkich informacji, często sprzecznych. Nasz wewnętrzny komputer mógłby wywalić w kosmos spotykajac błąd, którego nie może rozwiązać. A, i jeszcze sprawa pamięci, która w tym przypadku nie byłaby nieograniczona. A obrazy o tak wielkiej rozdzielczości ważą... No cóż, na całe życie potrzebowalibyśmy pierdyliarda terabajtów pamięci, jeśli mielibyśmy to wszystko pomieścić. Sprawa bardzo skomplikowana, ale jeśli chodzi o założenia czysto teoretyczne, można by było napisać o tym nawet powieść sci-fi. Jeśli ktoś się tego podejmie, błagam, niech to nie będzie kolejna opowieść o cudownej miłości ;-;

    http://biale-oko.blogspot.com/ I dzięki, że napisałeś mi o tym, bo pewnie jeszcze by trochę minęło, nim bym przypadkiem do Ciebie trafił.

    OdpowiedzUsuń
  21. Z jednej strony jest to na pewno ciekawe i kuszące, ponieważ tak naprawdę w dzisiejszym świecie każdy ma mniejsze, lub większe problemy ze zdrowiem, albo nie podoba mu się coś w swoim ciele. Spójrzmy jednak na to z drugiej strony - nastąpiłby niekontrolowany zalew "ideałów", wszyscy byliby niewiarygodnie piękni, szczupli, no cud miód po prostu. Czy to nie spowodowałoby totalnej nudy w naszym świecie? Czy nasza dzisiejsza "niedoskonałość" i fakt, że nie znamy wszystkich zagadek ludzkiego ciała nie jest po ludzku ciekawa?
    Pozdrawiam i zapraszam do siebie: http://bladezlo.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  22. Znalazłam Twojego bloga dzisiaj. Przeczytałam wszystkie posty. Czuje mieszane uczucia. Z jednej strony zaintrygowało mnie to co piszesz,wkręcało w pewien trans.. kreatywność i słowa,a z drugiej strony Cie nie rozumiałam i wkurzało mnie to.Oczywiście zgodzę się z Tobą w kilku sprawach. Wiem co to zazdrość i miałam tak samo jak ty .. Ci popularni nic tylko wziąć młotek i uderzyć w głowę ,lecz powstrzymuje się z tymi myślami. Jestem tylko czytelniczką tego bloga ,ale to co napisałeś zmusiło mnie do zastanowienia się nad swoim życiem. Mam brata który tak samo postrzega życie jak ty chodź w trochę inny sposób i rozumiem takich ludzi. Ciebie też czytając każdy post starałam się zrozumieć z innych perspektyw. Raz się udawało ,raz nie. Teraz sobie pewnie myślisz "głupie gadanie ..co mnie to interesuje co ona sobie myśli" . Rozumie bo kogo by też mogło zainteresować rozpisywanie się jakiejś 16 latki. Chciałam Ci tylko powiedzieć ,że widzę w Tobie wiele twarzy jak i w pisaniu tych postów i na zdjęciach na których jesteś. Wydajesz się być jak ten bohater popularnej książki " 50 twarzy Greya ". Może tak z Tobą jest. Na zdjęciach jesteś bardzo przystojny , młody ,radosny chłopak bawiący się życiem ,ale w Twoich postach .. ja po prostu nie wiem, ciężko mi to opisać. Nie wiem jakiego słowa użyć bo to nie jest coś takiego jak wyżalanie się i pójście podcięcia sobie żył czy wyrażenia tego co Ci przeszkadza, czego nie lubisz , co cie wkurza ludziom ,których to zbytnio nie interesuje. Nie to coś innego. Chciałam tylko wyrazić swoją opinie na temat Twojego bloga ,a sama wypowiedź zamieniła się w jakby post mojego bloga. Przepraszam Cię za to. Masz talent do pisania na prawdę. Twój język w pisaniu postów hipnotyzuje , chce się go czytać. Jestem zadowolona ,że przeczytałam cały Twój blog bo jesteś przystojnym , mądrym chłopakiem. Mam nadzieje ,że to co napisałam nie odbierzesz negatywnie i może odpiszesz. Liczę na to, że będziesz dalej pisał takie dobre posty. Ja na pewno je będę czytać.
    Pozdrawiam ~ K.

    OdpowiedzUsuń

Zostawiając link do swojego bloga, sprawiasz, że na niego nie wejdę.
Naprawdę potrafię znaleźć czyjegoś bloga, jeśli mi na tym zależy.
Ty tylko spraw, żeby mi zależało.